Sinds een aantal maanden heb ik de zorg voor twee katers en een poes. Een van de katers (Bogey, 8 jaar)is opgegroeid zonder moeder, en nogal schrikachtig. Bovendien kent hij geen grenzen; miauwt hartverscheurend als hij eten wil, en als hij eten krijgt eet hij alles zo snel mogelijk op, ook dat van de anderen als hij de kans krijgt. De andere kater is een stuk rustiger en gemoedelijker (Boes,16jaar), maar laat zich gelukkig niet op z’n kop zitten. Bogey heeft regelmatig wonden rond zijn kop en nek, en ik vermoed van Boes. In het begin schrok ik me wild, maar volgens de eigenares van de katten is Bogey ‘speels’ en ‘ondeugend’.
Je zou denken dat Bogey wel uitkijkt om nog bij Boes in de buurt te komen, maar nee; hij loopt nu rond met ongeveer 5 stevige wonden rond zijn kop. Dus hij leert niet of het maakt hem niet uit.
Inmiddels heb ik een redelijke band met Bogey opgebouwd, hij schrikt niet meer zo van mij, dus ik zou hem naar de dierenarts kunnen brengen, voor een consult wat ik hiermee aan moet.
Alleen; het zijn mijn katten niet en de eigenares maakt zich hier niet druk om. Ik vind de situatie naar en zielig.
De derde (poes Bounty, 9 jaar) laat zich heel zelden zien, zij gaat helemaal uit de weg van Bogey want hij dringt zich steeds aan haar op.
Sinds kort heb ik op eigen initiatief Bach bloesem remedie voor angstige katten gekocht, ik geef nu 6xper dag 4 druppels. Ik merk nog geen verschil, maar het schijnt wel een paar maanden te kunnen duren voordat ik reslultaat kan verwachten.
Wanneer een kitten te vroeg bij de moeder weggaat en geen speciale voeding krijgt, loopt hij een beschadiging op. Ze krijgen een vitamine X tekort wat pas later aan het licht komt
Onze kat ging goed totdat hij zo een 5 jaar was en daarna ging het best snel bergafwaarts, hij werd steeds banger en banger. Alleen wanneer hij bij mij was, ging het nog goed.
Uiteindelijk wel in laten slapen.
Ha dat zijn toch weer een paar nuttige inzichten…
Bedankt allemaal voor het meedenken.
Ik ga de Facebookpagina bezoeken die Salome noemde, wie weet krijg ik een bruikbare tip.
Zelf kan ik geen besluit nemen omtrent het leven van dit dier, maar ik ben het met jou eens Rose, dat dit eigenlijk geen fijn leven is zo, voor de kat zelf niet en zeker ook niet voor zijn huisgenoten.
Ik weet dat de eigenares ze alle drie op haar bed liet slapen en dat dat geen problemen opleverde. (Ze had ook nog twee honden die dan beneden bleven). Ik kan me voorstellen dat het een kalmerende werking kan hebben op het bange kattengedrag.
Maar zo ver wil ik niet gaan; dat lijkt me onrustig, en mijn nachtrust is me daarvoor te belangrijk.
Ik hoop maar dat die druppels gaan helpen. Vanmorgen zag ik in ieder geval geen nieuwe wond.
quote:Dit schreef EllesB En verhuizen is ook stressvol voor katten, nu is het al wel een poosje geleden, maar toch.
Dat was gelukkig niet het geval; ik verblijf in het huis van de eigenares.
Maar ze moesten (2 ervan) wel wennen aan mij, ws, en ik aan hen, ook vooral.
Ik was tot nu toe alleen maar heel relaxte katten gewend.