Etiquette in sollicitatieprocedure? 

Ik heb telefonisch gereageerd op een vacature. Heb daarin een afspraak voor een kennismakingsgesprek, twee dagen later (op mijn roostervrije dag), gemaakt. Ik vond dat een goed gesprek (met mijn, als het doorgaat, directe teamleider), duidelijke eerste indruk van het bedrijf (MKB, ongeveer 30 medewerkers) gekregen. Zowel kantoor als productie/werkruimte gezien. Afgesproken om er even over na te denken. Belafspraak in zijn agenda gezet voor enkele werkdagen later in de week erop.

Ik heb die dag maar gebeld en aangegeven dat ik een proefdag (dat was een volgende stap in het proces) wel zie zitten en dat ook nodig heb voor een goed beeld van de daadwerkelijk inhoud van een werkdag. Vanuit het bedrijf wilden ze dit ook wel en vroegen naar de opzegtermijn van mijn huidige werk en gaven aan het eigenlijk nog voor maart in orde te maken. Nou, dat leek mij wel érg ambitieus want over de daadwerkelijk arbeidsvoorwaarden nog niet gesproken (er is een CAO van toepassing) én de maand februari is natuurlijk een kortere maand.

Enfin, ik zou de volgende dag enkele data voor de proefdag ontvangen, via WhatsApp (want dat is bij mij doorgaans sneller dan e-mail). Tijdens de proefdag zou ik dan ook even kennismaken met één van de directeuren. En passant werd de standplaats ook gewijzigd voor mij, maar qua reisafstand en tijd maakt dat niet heel veel uit, naar mijn inschatting (beide kanten op in de middag meer file dan in de ochtend). Toen werd het stil. De volgende dag niks ontvangen en de dagen erna ook niet.

Ik had alle tijd om nog even te denken erover, ben al ff langs de standplaats gereden (viel tegen, in de zin dat het een bedrijfsruimte is binnen een grotere firma, je bent dus altijd 'ergens te gast' wat ik nu ook heb met mijn werk en dat is niet altijd prettig).


Goed, terug naar mijn vraag / punt: ik sta eigenlijk op het punt de sollicitatieprocedure te stoppen. Eén van de redenen om te reageren was de mogelijkheid om kortere werkdagen te maken maar als ik nog even reken, ben ik nét zoveel uren van huis als nu (10 tot 12 gemiddeld per dag) maar nu stap ik bij huis in de werkauto en gaat de teller lopen voor de werkgever en straks zou ik dan eerst drie kwartier moeten rijden. Daar krijg ik dan andere zaken voor terug (hoop ik) die het de moeite waard maken.

Maar ja, mijn vertrouwen ebde weg, het enthousiasme ook wel. Totdat vandaag de uitnodiging voor de proefdag op de digitale mat viel. Helaas in de week dat er bij mij ook iets extra's bij kwam qua werk dus dat roostervrije valt ff weg. Kan natuurlijk vrij vragen. Maar, de radiostilte zit me niet lekker. Als dat de manier van opereren is, kom ik van de regen in de drup, verwacht ik.
Reden van de stilte was 'een cursus' en daardoor 'niet aan toe gekomen'.

Verwacht ik te veel als ik dan denk: joh, stuur even een bericht dat je nog even tijd nodig hebt om een datum te prikken of iets dergelijks.
Wat is tegenwoordig gebruikelijk hierin?
Iemand ervaring mee?

Het klinkt allemaal wel erg vaag. Klinkt wat als een beunklusje ipv goed werk.
Kun je niet meer informatie over het bedrijf vinden op internet (kamer van koophandel) of ken je niet een medewerker.

Altijd lastig dit soort dingen. Succes

Misschien toch eerst een proefdag meedraaien zodat je, zoals je zelf ook al zegt, een goed beeld van het werk krijgt. Dan krijg je wellicht ook een beter beeld van de reden van de radiostilte. Of gewoon vragen hoe dat zit. Dan heb je duidelijkheid. Het lijkt me dat je na zo'n dag beter kunt beoordelen of je het wel of niet moet doen. Succes ermee.

Ik zou alles op alles zetten om toch een proefdag mee te kunnen draaien. Misschien is er een plausibele verklaring, omstandigheden of ziekte.

Ik denk dat ik niet verder zou willen. Heb zoiets meegemaakt eind vorig jaar, leuk gesprek.. we bellen je vrijdag. Week later voicemail met excuses dat ze t vergeten was.
Zou wel baan van 18 jaar opzeggen.. dus vond t al spannend.

Ik daarna toch wel blij dat ze positief waren, bericht teruggestuurd en bleef t weer stil.
Toen heb ik na een week bericht teruggestuurd dat ik niet verder geïnteresseerd was.

Het is een werkveld dat ze moeten zoeken naar goede mensen, en ik vind wel dat als ze belofte doen om te regeren voor een bepaalde tijd, en dat niet doen, dat ze met 10-0 achterstaan. Omdat ze een visitekaartje zijn van t bedrijf. En ja, kan een keer gebeuren maar als het daarna weer stil blijft...

^^ Ja, wat jij schrijft Karin, dat gevoel heb ik ook.

Ik ben ook wel zoekende.. misschien naar het perfecte plaatje (wat er niet is natuurlijk) maar ben, in mijn brein, vooral goed in het wegstrepen van zaken op punten waar ik in mijn huidige werk tegenaan loop (daar wil ik mij eigenlijk niet meer aan stoten en dat is dus o.a. communicatie en inrichting van werkplek/depots).

Nog ff over denken maar. Moet vandaag ff terugmailen.

Ik heb (vorige week) telefonisch contact gezocht, kreeg voicemail en heb ingesproken dat ik stopte met de procedure. Sloot af dat als er nog vragen waren ze mij best mochten bellen. Niks meer gehoord. (is goed zo)

quote:

---

Dit schreef SFR
Ik heb (vorige week) telefonisch contact gezocht, kreeg voicemail en heb ingesproken dat ik stopte met de procedure. Sloot af dat als er nog vragen waren ze mij best mochten bellen. Niks meer gehoord. (is goed zo)

Goed gedaan. Mis je zo te lezen niks aan.
(En maar klagen misschien als ze vacatures niet vervuld krijgen..)