Mijn jongste zoon werkt bij een 24/7 pompstation en werkt dus in wisselende diensten.
Volgens rooster had hij vanochtend om 06.00 uur moeten beginnen, maar toen hij daar aan kwam was daar een andere collega die beweerde dat hij met hem had geruild. Mijn zoon wist echt nergens van en werd door de bedrijfsleidster naar huis gestuurd en moest vanmiddag maar terug komen voor de middagdienst.
Mijn zoon baalde er enorm van. Hij heeft vanavond een afspraak, die hij nu moet afzeggen.
De bedrijfsleidster deed er verder niks op uit en vond dat mijn zoon het maar met die collega moest oplossen.
Achteraf gezien had hij (denk ik) gewoon moet blijven en zijn dienst moeten draaien en niet van andermans probleem zijn probleem moeten maken,
Maar goed. Dat is gebeurd. Mijn zoon vroeg mij of ik naar de bedrijfsleidster wilde bellen. Ik had daar eigenlijk geen oren naar, omdat hij 20 jaar is en zijn eigen boontjes moet doppen. Maar goed, ik heb mij over laten halen.
Ik heb allervriendelijkst gevraagd of er een andere oplossing kon komen, Die vrouw bleef bij hoog en laag volhouden dat er geruild was en dat ze dat met z'n 2en maar moesten bespreken en oplossen.
Ze schoot ontzettend in de verdediging en begon te schreeuwen dat ze mij hierover niet te woord wilde staan en gooide de telefoon er op.
Ik vind dit zo onbeschoft en onprofessioneel. Ik voel mij echt in de zeik gezet. Ik kan daar op zich wel mee leven dat er zulke botte lompe mensen bestaan die totaal het predikaat leidinggevende niet verdienen. Maar ze moeten mijn zoon niet als joker gebruiken. Die voelt zich echt genaaid door zijn collega. En aan die leidinggevende (die dus totaal geen leiding kan geven of zich verantwoordelijk voor voelt) heeft hij dus ook helemaal niks. Die zit er ook alleen voor zichzelf.
Met mijn zoon een gesprek gehad dat hij de afspraak maar moest afzeggen (heeft hij gedaan) en besproken dat dit weer een les is. Een volgende keer gaat dit niet meer gebeuren zo.
Moest het even van mij afschrijven.
iemand nog tips?
Bij mij op het werk is ook zo als er geruild is(als een persoon dat zegt).Dan beslist op dat moment het hoofd en vind ook dat het onderling uitmoeten zoeken.
lastig hoor.....
Hoe het heurt weten we wel, zo in ieder geval niet. Maar wat in deze situatie te doen is ook afhankelijk van wat je zoon bereid is aan te gaan in een volgend geval. Hij durfde nu zelf al niet te bellen, dan moet ie er ook mee dealen dat dit vaker kan gebeuren. Of hij moet voor zichzelf op leren komen
quote:Dit schreef rotonde lastig hoor.....
Hoe het heurt weten we wel, zo in ieder geval niet. Maar wat in deze situatie te doen is ook afhankelijk van wat je zoon bereid is aan te gaan in een volgend geval. Hij durfde nu zelf al niet te bellen, dan moet ie er ook mee dealen dat dit vaker kan gebeuren. Of hij moet voor zichzelf op leren komen
HIj had het zelf al aangekaart. Maar vond geen gehoor. Hij vroeg mij te bellen (in het kader dat ik die afspraak met hem had). Dus het ligt iets anders.
Hij kan zeker voor zichzelf opkomen, maar hij kan zich echt kwaad maken, en dat schiet dan ook niet op.
We weten nu beiden wel dat die leidinggevende iemand is waar je helemaal niks hebt, omdat ze helaas dom is en niet met mensen kan omgaan.
Overigens is ze nog maar net de leidinggevende daar.
De vorige leidinggevende werkte daar al 17 jaar. Een hele aardige vent, maar opeens ontslagen van de een op de andere dag.
Met mijn zoon afgesproken dat ruilen alleen nog maar schriftelijk tot stand te laten komen via mail of app.
Dankjewel Jelle. Ik zal hem aan zoon laten lezen.
Misschien moet hij ook maar lid van een vakbond worden. Want hij blijft tot 1 oktober a,s.sowieso werken.
De problemen van de zoon daar gelaten....
Wanneer men mij zo onbeschoft over de telefoon te woord staat kan het maar zo gebeuren dat ik in een onbewaakt ogenblik voor haar neus sta om het er toch eens over te hebben. Ik kijk iemand dan graag recht in de ogen.
Ze had je ook op een nette manier kunnen vertellen dat ze liever alleen met je zoon wou onderhandelen.
quote:Dit schreef cootje De problemen van de zoon daar gelaten....
Wanneer men mij zo onbeschoft over de telefoon te woord staat kan het maar zo gebeuren dat ik in een onbewaakt ogenblik voor haar neus sta om het er toch eens over te hebben. Ik kijk iemand dan graag recht in de ogen.
Ze had je ook op een nette manier kunnen vertellen dat ze liever alleen met je zoon wou onderhandelen.
Inderdaad. Maar deze vrouw wil helemaal niet onderhandelen.
Heeft waarschijnlijk ook nooit een cursus klantvriendelijkheid gehad.
Maar je ziet het in dat hele bedrijf. Als je daar komt, dan zitten ze gerust nog met elkaar te overleggen.
Bij zijn vorige werkgever was de klant koning en dan ging de aandacht naar de klant.
Ik had ook de neiging om er meteen naar toe te rijden om te vragen wat dit voor manier van doen is.
En dan ga je ook schreeuwen en de hoorn er op gooien?
Nee....ik reageerde te kort door de bocht.
Maar ben wel een beetje allergisch voor ouders die dan bellen voor volwassen kinderen. Iets te vaak meegemaakt.
Je had je zoon ook kunnen coachen, hoe hij het het beste zelf aan kon pakken. Levenslesje....
