Stiefen en exen, 

'De dag dat ik trouwde, werd ik een stiefouder en leerde ik wat menig andere vrouw inmiddels wel weet; het is niet gemakkelijk te leven met een man die kinderen uit een eerder huwelijk heeft. Je wilt dolgraag dat ze je op z'n minst aardig vinden. Vaak hebben ze een hekel aan je, veelal in het begin en soms gaat dat nooit over. Ze zijn begrijpelijk genoeg jaloers en het duurt een lange tijd, voordat je een echte relatie met ze kunt ontwikkelen. Als dat ooit lukt.'
Dat schreef Nancy Reagan, die zich op de dag dat ze haar toekomstige president van de Verenigde Staten huwde tevens ouder noemde van 's werelds beroemdste presidenti?le stiefkinderen, in haar autobiografie My Turn. Ietwat wrang, aangezien ze niet bepaald het warme toonbeeld van een moeder kan worden genoemd, laat staan dat van een gezellige stiefmoeder. 'Jij bent hun moeder niet', zal de Amerikaanse actrice en filmster Jane Wyman, de ex van Ronald, haar ongetwijfeld hebben toegesist. Kleine Mich?l Reagan had het dubbel
getroffen. Als geadopteerde zoon van de veertigste president van Amerika kreeg hij de twijfelachtige eer een dubbele 'stief ' te zijn. Adoptiemoeder Jane had ineens niet meer zo'n trek in het ventje en deed hem op vijfjarige leeftijd op kostschool. Zijn nieuwe moeder haalde
eveneens haar verbouwde neus voor de eigenlijk niet echte Reagantelg op. Ze peinsde er niet over haar stiefzoon een warm onthaal te geven. Moeders als deze wierpen zelf ook nog eens hun eigen larven met alle gevolgen van dien, maar dat is weer een ander verhaal.