Ziek kind en verlof 

quote:

---

Dit schreef Anthea
Daarin zegt ze eigenlijk dat we samen overeen waren gekomen dat mijn dochter wel alleen kon blijven.
Dat het bedrijf wel zorgverlof kent maar dat we overeen waren gekomen dat zorgverlof (en gewoon verlof) in dit geval niet mogelijk was.

Of zou ze bedoelen dat jullie destijds in het sollicitatiegesprek overeengekomen waren dat je bij ziekte van je dochter geen beroep zou doen op (zorg-)verlof?
Maakt eigenlijk niet uit.
Als jij je niets kan herinneren zoiets overeengekomen te zijn probeert ze je te overbluffen om je te overtuigen van het tegendeel. Ook probeert zowel het hoofdkantoor als je leidinggevende niets op papier (mail) te zetten wat tegen hen gebruikt kan worden.

Ik zou ook per mail blijven communiceren. Per telefoon ben je makkelijker om te praten en is er verder geen bewijs...

Succes! Hou je rug recht. Dit zaakje stinkt.

Dit stinkt inderdaad. Big time.

Maar hou wel in je achterhoofd dat er in de praktijk vaak een gat is tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. Wat, als jij uiteindelijk gelijk krijgt, maar de arbeidsverhouding zo verziekt is (als in: jij bent te lastig) dat ze je liever kwijt dan rijk zijn? En zoals ik al zei: het is heel makkelijk om een jaarcontract niet te verlengen of je functioneringsgesprekken opeens een negatieve draai te geven zodat je opeens op straat staat... En geloof me maar, dat ze dan schijt aan fatsoen hebben.

Wil je dat?

Of haal je je schouders op en regel je dit voortaan gewoon met je cli?nten?

Mikky...

Dank je wel voor je info adviezen.
Zojuist heb ik een mailtje naar mijn baas gestuurd wat het beleid bij "ons" daarin is.
Tijdens vergaderingen/ meetings/ functionerings gesprekken is daar never over gesproken.

En ik denk dat hij dat ook zo wil houden. Wij nemen allemaal gewoon onbetaald verlof op ,wordt trouwens nooit moeilijk over gedaan, gaat allemaal heel soepel.

Een collega van mij had twee weken terug ruim een week onbetaald verlof toen een van zijn kinderen werd vermist. Zijn dochter van 15 is 3 dagen vermist geweest en gelukkig is het meisje gevonden maar het koste mijn collega wel een week onbetaald verlof.
Ik denk dat ik jouw info even uitprint en hem dat onder de neus schuif.

quote:

---

Dit schreef savvy Dit stinkt inderdaad. Big time.

Maar hou wel in je achterhoofd dat er in de praktijk vaak een gat is tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. Wat, als jij uiteindelijk gelijk krijgt, maar de arbeidsverhouding zo verziekt is (als in: jij bent te lastig) dat ze je liever kwijt dan rijk zijn? En zoals ik al zei: het is heel makkelijk om een jaarcontract niet te verlengen of je functioneringsgesprekken opeens een negatieve draai te geven zodat je opeens op straat staat... En geloof me maar, dat ze dan schijt aan fatsoen hebben.

Wil je dat?

Of haal je je schouders op en regel je dit voortaan gewoon met je cliënten?

Hier zit veel wijsheid in, dat zou ik zeker mee nemen in je overweging.
Het is erg dat het zo werkt, maar t gebeurt...
Ik kan daar erg slecht mee omgaan.

quote:

---

Dit schreef Anthea
Vanmiddag om half 5 heeft mijn leidinggevende een voicemailbericht ingesproken ipv op mijn email te antwoorden.
Ik had de telefoon niet gehoord, vandaar.

Daarin zegt ze eigenlijk dat we samen overeen waren gekomen dat mijn dochter wel alleen kon blijven.
Dat het bedrijf wel zorgverlof kent maar dat we overeen waren gekomen dat zorgverlof (en gewoon verlof) in dit geval niet mogelijk was.

Nu ga ik morgenmiddag zitten voor een antwoord (per email)

Ik heb trouwens sowieso niet gezegd vorige week dat mijn dochter van tien wel alleen kon blijven. Ze had vrij hoge koorts en moest de spugen en had diarree.
Verder heeft ze een diagnose zwakbegaafdheid en pdd nos.

Dat ga ik in de email verwerken en verder ga ik denk ik nog eens vragen op welke grond het kortdurend verlof nou eigenlijk is geweigerd want daar heb ik nog geen antwoord op.

Wellicht voice mail bericht bewaren als bewijs. En in je antwoord per mail even de inhoud van haar ingesproken bericht herhalen en aan refereren. Houd het verder wel zakelijk. Praat alleen over je eigen situatie en niet over wat collega's wel of niet ook (onder)vinden.

quote:

---

Dit schreef savvy
Dit stinkt inderdaad. Big time.

Maar hou wel in je achterhoofd dat er in de praktijk vaak een gat is tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. Wat, als jij uiteindelijk gelijk krijgt, maar de arbeidsverhouding zo verziekt is (als in: jij bent te lastig) dat ze je liever kwijt dan rijk zijn? En zoals ik al zei: het is heel makkelijk om een jaarcontract niet te verlengen of je functioneringsgesprekken opeens een negatieve draai te geven zodat je opeens op straat staat... En geloof me maar, dat ze dan schijt aan fatsoen hebben.

Wil je dat?

Of haal je je schouders op en regel je dit voortaan gewoon met je cli?nten?

Nou nou nou nou... Dit is wel erg doorgeredeneerd.. Ze stelt slechts vragen tot op heden.. Daar kan een werkgever onmogelijk een dergelijke draai aan geven dat een rechter ontslag zal toekennen.. Daar is echt meer voor nodig.

Aan zgnmde stellingen rondom disfunctioneren gaan hele trajecten vooraf.. Daar moet een werkgever echt met meer over de brug komen dan een werknemer die gevraagd heeft naar zorgverlof (wat de werkgever wettelijk in redelijkheid niet eens mag weigeren) Ik snap best dat vanwege oplopende werkeloosheid de angst groot is onder werknemers (in Nederland). Merk ook dat werknemers in een kramp schieten en kiezen voor baanbehoud en leveren vanuit angst hun (verwordevn) rechten en arbeidsvoorwaarden in. men is murw en bang. Daarnaast heeft iedereen wel voorbeelden waarbij iemand echt 'zomaar opeens op straat stond'. Men vergeet dan vaak door te vragen naar de oorzaken, de voorgeschiedenis en een specifieke situatie veranderd voor je het weet in een algemeen verhaal wat van mond tot mond een eigen leven gaat leiden.

Angst is een slechte raadgever, zeker in het arbeidsrecht. (Arbeids)recht gaat niet over fatsoen, angst of onderbuik, maar over feiten. Ontslagzaken worden nog altijd getoetst door een onafhankelijke derde partij (rechter of UWV) die de voorliggende feiten wettelijk toetst.

Feitelijk zit de ontslagbescherming voor werknemers in Nederland (nog) behoorlijk stevig in elkaar. Werkgevers moeten zowat hele boekwerken aanleveren (bij UWV en kantonrechter) om een werknemer ontslagen te krijgen. Het ontslagrecht gaat uit van de werknemer als underdog, en beschermt in eerste instantie de werknemer.

Zolang je als werknemer (in toon) redelijk blijft en doorvraagt op- of vasthoudt aan hetgeen je recht op hebt bij wet/CAO/ bedrijfreglementn of individuele arbeidsovereenkomst heb je weinig te vrezen..

Maar goed, voor bijstand, info en advies kan ze nog altijd lid worden van een vakbond nietwaar? ;-)

quote:

---

Dit schreef ilona-xxx
Mikky...

Dank je wel voor je info adviezen.
Zojuist heb ik een mailtje naar mijn baas gestuurd wat het beleid bij "ons" daarin is.
Tijdens vergaderingen/ meetings/ functionerings gesprekken is daar never over gesproken.

En ik denk dat hij dat ook zo wil houden. Wij nemen allemaal gewoon onbetaald verlof op ,wordt trouwens nooit moeilijk over gedaan, gaat allemaal heel soepel.

Een collega van mij had twee weken terug ruim een week onbetaald verlof toen een van zijn kinderen werd vermist. Zijn dochter van 15 is 3 dagen vermist geweest en gelukkig is het meisje gevonden maar het koste mijn collega wel een week onbetaald verlof.
Ik denk dat ik jouw info even uitprint en hem dat onder de neus schuif.

Dit gaat nergens over dus.. Er is gewoon een wet om zorg te kunnen verlenen en bij calamiteiten.. Werkgevers hebben daar ook baat bij. Schandalig om dat volledig voor de rekening van werknemers te laten komen. Onrechtmatig en niet toegestaan.

Dank jullie wel voor de reacties.

Ik heb echt wel overwogen om het zo te laten maar wilde toch nog weten wat de reden was van het niet geven van het zorgverlof.
En ik heb gevraagd of vorige week woensdag omgezet kan worden in een calamiteitenverlofdag ipv een verlofdag.

Regelen met de cli?nten zelf..Met veel cli?nten valt er veel te regelen. Maar er zijn er ook bij met wie niets te regelen valt. Dat hoeft dan ook niet natuurlijk. Gelukkig wilden de clienten van afgelopen donderdag me wel terwille zijn en daar ben ik wel blij om.
Ik heb dus wel getwijfeld of ik het niet zal laten zitten maar dat kon ik niet over mijn hart verkrijgen. Dat blijft dan toch hangen.
Maar ik heb geprobeerd de juiste toon te vinden in mijn email en ik hoop dat dat overkomt want ik wil ook geen onmin.

O ja, ik ben blij met dit draadje want het zorgt er voor dat ik beter nadenk over mijn stappen die ik wel of niet doe.
Als het er niet zou zijn geweest dan zou ik wellicht of te impulsief en misschien te cru reageren, of ik zou het er bij hebben laten zitten.
Nu weer wachten op antwoord.

Geachte mevrouw Achternaam, beeste Anthea,

Deze e-mail stuur ik namens uw leidinggevende, vanwege haar afwezigheid.

Iedere medewerker heeft een zogenoemd verlofmandje. In dit verlofmandje zitten 3 “soorten” verlof. Het vakantieverlof (inclusief PLB uren), het feest- en gedenkdagen verlof (voor Pasen, Pinksteren etc.) en het bijzonder persoonlijk verlof (met daarbij het kunnen voldoen aan wettelijke verplichtingen, zoals aangifte bij geboorte).

De situatie (zoals u ook hieronder beschrijft) is erg vervelend. Echter uw verlof uit uw verlofmandje is bedoeld om dit soort situaties op te kunnen vangen (bijzonder persoonlijk verlof).
Daarnaast heeft uw leidinggevende u de mogelijkheid gegeven de te werken uren op een ander moment in te plannen waardoor u op dat moment thuis kon blijven. Het kortdurend zorgverlof is niet voor dit soort situaties bedoeld, en het calamiteiten verlof zeker niet. Een ziek kind is erg vervelend, maar niet ongebruikelijk.

Uiteindelijk is het uw leidinggevende die beslist in deze situaties. En de beslissing blijft zoals deze is genomen.

Ik vertrouw erop u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.

Nou ja mijn naam haal ik vanmiddag wel weg. Kan niet via iPhone app. Geen punt voor nu.

Volgende keer maar ziek melden dus.

Collectieve Arbeidsovereenkomst
voor de
Verpleeg-, Verzorgingshuizen en Thuiszorg,
Kraam- en Jeugdgezondheidszorg
2010-2012


Artikel 6.2.3 Calamiteitenverlof voor regelen van de zorg
1. Bij zodanige ziekte in het gezin dat de werknemer regelingen moet treffen om de zorg te regelen heeft de werknemer
recht op calamiteitenverlof met behoud van salaris.
2. De omvang van dit verlof bedraagt ? achteraf vast te stellen ? de benodigde tijd met een maximum van 24 uur per
kalenderjaar.
3. De werknemer heeft, als de 24-uur verlof als bedoeld in het vorige lid, in enig kalenderjaar ontoereikend is, recht op
onbetaald verlof als bedoeld in de Wet arbeid en zorg. Hierbij geldt dat voldaan moet zijn aan de voorwaarden van de
Wet arbeid en zorg

Artikel 6.2.4 Zorgverlof bij zeer ernstige ziekte
Bij zeer ernstige ziekte van de echtgeno(o)t(e) of relatiepartner, (pleeg)ouders, (pleeg)kind of een verwant, waarmee de
werknemer samenwoont, waarvoor thuisverpleging en/of verzorging noodzakelijk is, wordt aan de werknemer die de
verzorging en/of verpleging op zich neemt na overleg met de werkgever betaald verlof verleend voor een aaneengesloten
periode van maximaal drie maanden. Het tijdens deze periode van verlof opgebouwde vakantieverlof wordt geacht in de
totale verlofperiode te zijn inbegrepen.
Een verklaring van de arts/behandelaar met betrekking tot de noodzaak van de verpleging en/of verzorging wordt door de
werknemer overgelegd.

>>> Jammer dat P&O zijn eigen CAO niet kent!

Oke... En nu bedenken wat je verder nog wil.. Dat je gelijk hebt wisten we al. Dat het antwoord en handelen niet conform wet is en onjuist is weten we nu ook..

Dus... Doorzetten of opgeven? Met of zonder bijstand??