Het was alweer even geleden dat ik hier aan t brainstormen was.. vanavond heb ik kennisgemaakt met een woongroep in Delft, in een schitterend grachtenpand. Er wonen 11 mensen en per 1 oktober komt een kamer vrij. Er zijn drie keukens en vier badkamers.
Dat ik zo weinig ruimte voor mezelf zou hebben staat me tegen, iedereen heeft een kamer van ongeveer vijf bij zes meter, dat 't verder t.o.v. mijn werk totaal niet praktisch is laat ik ook even in het midden, maar de sfeer, en de mensen vind ik leuk!
En de stad Delft geweldig!
Ik heb hier, waar ik woon, volop comfort (woon praktisch naast mijn werk), veel ruimte, rust en extra inkomsten, maar t is gaan kriebelen en dat ga ik op mn gemak eens nader onderzoeken.
ik zou een woongroep ook wel wat vinden. Huis verkopen en met dat geld weer iets aangaan.....
met elkaar, gezelligheid hebben aan elkaar en toch ook je eigen leven hebben
Tja, dat is hier dus niet, een eigen keuken en sanitair. Er zijn drie keukens en vier badkamers. In een grachtenpand, gevuld met enorm prettige mensen.Met een dakterras, en een tuin.
En nu is het nadenken; in hoeverre kan ik sommige wensen/eisen loslaten, in ruil voor de voordelen.
Hoeveel is het comfort mij waard. Wat krijg ik ervoor terug...
Deze groep gaat idd verder dan ik voor ogen had; ze leven samen, en ik onderzoek voor mezelf die mogelijkheid.
Het helpt misschien wel dat ik sinds enige maanden een huurder bij mij in huis heb; ik deel bepaalde ruimtes al, en dat werkt prima.
Ik zou het inderdaad eens proberen.
Wat mij steeds opbreekt zijn de reistijden naar en van m'n werk. Het gedoe met files dan wel niet-rijdende treinen. Het comfort van vlakbij mijn werk wonen zou ik in jouw plaats dus niet snel opgeven.
Ik heb zelf een tijdje op die manier gewoond ook, maar het gebrek aan privacy brak me na een tijdje op. Het lijkt gezellig om je huisgenoten al bij de ochtendkoffie in de keuken tegen te komen, maar ik merk dat ik buiten de vakanties om erg op mijn rust gesteld ben. Wil helemaal niet 's ochtends aan de klets. Of overleggen over wanneer ik m'n was in de machine kan gooien. Of waarom er stinkende salami naast mijn yoghurt in de koelkast ligt.
Omdat ik niet altijd (=nooit) zin had in die confrontaties, ging ik me terugtrekken. Voelde me na een jaar of zo doodongelukkig, terwijl ik dus echt wel met aardige mensen in huis woonde.
Je moet jezelf heel goed kennen voordat je in zo'n constructie duikt, is mijn ervaring.
quote:Dit schreef kaatje Ja, mij ook. Ik zou ook beslist eigen sanitair willen en het liefst ook een eigen keukentje.
Ja, zeg: ik wil 's nachts niet door gemeenschappelijke ruimten hoeven lopen om een plas te doen, of om een badkamer in te lopen.
Ik zou meer zien in een vorm zoals de "Hof der Toekomst" in Amersfoort: een eigen appartement, maar wel in een groepsomgeving.
Vorige week kwam een OA- ster die in dit draadje geregeerd had bij mij in Delft op bezoek. Zij herinnerde mij aan dit draadje, en inderdaad, ik ben verhuisd, naar Delft.
Afgezien van het comfort dat ik heb ingeleverd ben ik zo blij als wat; ik geniet enorm van alles wat zich hier voordoet, heb het gevoel dat ik veel meer energie heb.... er valt hier dagelijks te lachen, goede gesprekken, onzingesprekken, de dag doornemen aan het eten, samen klussen, en ook kom ik meZelf tegen.. wat zeker niet altijd leuk is maar toch....deze woonvorm brengt me inspiratie, precies waar ik naar op zoek was.