Bij ontslagprocedures via de kantonrechter eist de werkgever ontbinding arbeidsovereenkomst. De werknemer eist behoud arbeidsovereenkomst (en kan ook weinig anders).
Bij dit soort rechtzaken doet de rechter uitspraak (ontbinding met of zonder ontslagvergoeding) maar moet daarbij wettelijk de werkgever de kans geven om terug te krabbelen als hij het schadebedrag te hoog vindt.
Als de werkgever zijn eis tot ontbinding terugtrekt blijft de arbeidsovereenkomst in stand en moet de werknemer weer aan alle verplichtingen die uit de arbeidsovereenkomst volgen voldoen zoals bijv. beschikbaar zijn voor werk. Op zich hoeft dat niet in de zelfde functie, immers ook zonder rechtszaak kan een werkgever mensen in een andere functie plaatsen. Natuurlijk wel met behoud van salaris.
Vaak is het natuurlijk heel moeilijk om terug t ekeren, beide aprtijen zijn in feite een onomkeerbare weg ingeslagen. In overleg wordt er dan een oplossing gezocht hetgeen meestal neerkomt op onderhandelen over de hoogte van de vergoeding en/of de wijze waarop hij wordt uitbetaald. Houdt er hierbij rekening mee dat waarschijnlijk binnen een jaar het stelsel van ontsalgvergedingen op de schop gaat waarbij de vergedingen gemaximeerd worden en ze in principe gebruikt moetne worden voor (om)scholing of zoiets naar een neiuwe baan.
De werknemer staat vrij zwak het enige sterke punt dat hij heeft is dat als de werkgever weer naar de rechter stapt hij kan aanvoeren dat er reeds een uitspraak met schadeverdoeding ligt, Maar het kan in een volgende zaak ook anders uitpakken, je zal zien dat werkgever dan wel een dossier heeft.
