quote:
Dit schreef Mikky
Even op de letter van de wet, ondanks ik je intenties wel snap:
Helaas ligt het niet in de bevoegdheid van de or om individuen bij te staan. Die bevoegdheid en dat mandaat strekt tot collectieve belangenbehartiging in organisatorisch belang. Feitelijk betrof het hier individuele belangenbehartiging, danwel bijstand, in een arbeidsrechtelijke situatie. Dat is wettelijk een wezenlijk verschil.
Ik zou het je dus afraden om daar een punt van te maken, je bevoegdheid als or lid strekt niet zover. Als advocaat van de duivel zou ik zelfs kunnen stellen dat juist van or leden dergelijke kennis kan worden verwacht. Dit punt laten voor wat het is, is mijn advies
Je geeft wel aan in de veronderstelling te zijn geweest dat eea was doorgesproken en dat je hebt aangegeven accoord te zijn met de afschrijvjng van uren, ongeacht je mening hierovet. Hier zou je een punt kunnen hebben, zij het enigszins zwak, want:
1) ik ga er daarbij even vanuit dat je dit gesprek niet hebt vastgelegd, noch de afspraak daarover, noch vrije uren via reguliere wijze hebt aangevraagd. Is een mondelinge overeenkomst dan geen overeenkomst? Jazeker wel, maar naast de vraag in hoeverre er hier daadwerkelijk gesproken kan worden over een overeenkomst in de zin van de wet, is het ook jij die die overeenkomst dan aannemelijk zal moeten maken, aangezien jij degene bent die hem claimt. Zonder geschreven tekst is dat een buitengewoon lastig proces.
2) je gedrag later spreekt jezelf op dit punt helaas ook tegen. Je schrijft de uren immers als werkuren. De vraag rijst dan; waarom niet als verlof, als je in de veronderstelling was dat dat overeengekomen was?
Ik probeer je niet neer te halen, wel om een reeel beeld te geven van hoe eea beoordeeld zou kunnen worden en welke reactie van jou zou dan in jouw voordeel zijn/ uitwerken
Soms is het beter om te erkennen ipv bezwaar te maken. Hoezeer ik je rechtvaardigheidsgevoel in deze snap, denk ik toch dat je inhoudelijk te weinig harde punten hebt. Met bezwaar maken op inhoudelijke gronden, loop je risico op extra schade.
Nogmaals, laat het geschrevene door je leidinggevende niet onbeantwoord. Geef aan wat je goeie intenties waren en met welke veronderstellingen je het gesprek in bent gegaan, vanwege het voorgaande gesprek met je leidinggevende. Vervolgens dat je je, getuige de mail van je leidinggevende, blijkbaar hebt vergist, dat je daarvan geschrokken bent blablabla, en dat je voorstelt de uren (gebruikte minuten) van je wettelijke verlof af te schrijven..
Je begrijpt het niet, of ik zeg het niet goed... het gesprek met haar heeft plaatsgevonden drie dagen voordat zij de melding schreef. En gezien de verstoorde verhouding tussen ons heb ik daar uiteraard zelf wel een verslagje van gemaakt:
Heden, 5 november 2013 werd ik aangesproken door mijn leidinggevende, mw. X.
Ik heb op 21-08-2013 op zijn verzoek een collega bijgestaan (lees: aanwezig geweest) tijdens een gesprek met zijn leidinggevende en een personeelsadviseur.
Mijn leidinggevende gaf hedenochtend (ruim 2 maanden later) aan dat ik de tijd van dit gesprek, naar mijn mening ongeveer 20 - 30 minuten, niet werkzaam ben geweest in mijn reguliere werkzaamheden en dat zij van mening is dat ik dit in mijn eigen tijd had moeten doen.
Ik heb dit weerlegd, immers spreek ik wel vaker met een of meerdere collega (?s) tijdens werktijd, en lever ik daar ook geen uren voor in, ook niet als deze gesprekken niet werkgerelateerd zijn.
Ik heb tevens aangegeven dit echter de discussie niet waard te vinden en haar vooraf toestemming gegeven hier verlofuren naar haar goeddunken voor af te schrijven van mijn verloftegoed. Dit heb ik meerdere malen aangegeven en bevestig ik herbij schriftelijk.
Mijn leidinggevende heeft afsluitend aangegeven zich te zullen beraden / informeren over verder te nemen stappen.
-
-
quote:
Dit schreef Jacqueline_69
Je begrijpt het niet, of ik zeg het niet goed... het gesprek met haar heeft plaatsgevonden drie dagen voordat zij de melding schreef. En gezien de verstoorde verhouding tussen ons heb ik daar uiteraard zelf wel een verslagje van gemaakt:
Heden, 5 november 2013 werd ik aangesproken door mijn leidinggevende, mw. X.
Ik heb op 21-08-2013 op zijn verzoek een collega bijgestaan (lees: aanwezig geweest) tijdens een gesprek met zijn leidinggevende en een personeelsadviseur.
Mijn leidinggevende gaf hedenochtend (ruim 2 maanden later) aan dat ik de tijd van dit gesprek, naar mijn mening ongeveer 20 - 30 minuten, niet werkzaam ben geweest in mijn reguliere werkzaamheden en dat zij van mening is dat ik dit in mijn eigen tijd had moeten doen.
Ik heb dit weerlegd, immers spreek ik wel vaker met een of meerdere collega (?s) tijdens werktijd, en lever ik daar ook geen uren voor in, ook niet als deze gesprekken niet werkgerelateerd zijn.
Ik heb tevens aangegeven dit echter de discussie niet waard te vinden en haar vooraf toestemming gegeven hier verlofuren naar haar goeddunken voor af te schrijven van mijn verloftegoed. Dit heb ik meerdere malen aangegeven en bevestig ik herbij schriftelijk.
Mijn leidinggevende heeft afsluitend aangegeven zich te zullen beraden / informeren over verder te nemen stappen.
Die stap heeft ze gezet. Getuige de melding. Formeel kan jij natuurlijk een leidinggevende helemaal geen 'toestemming geven' om uren af te schrijven, want jij had al ongeoorloofd uren geschreven. Misschien is t handig om nu wat in te binden ( zeker in toonzetting want je verslagje komt wat hooghartig/ neerbuigend over, althans op mij).
Dus idd wat Mikky aangeeft: dat je inmiddels begrepen hebt dat je die uren niet als werktijd had mogen schrijven of vooraf toestemming had moeten vragen. Sorrysorry. Dat het dus vanzelfsprekend is dat uren worden afgeschreven. Dat je dit een volende keer anders zou aanpakken. Sorrysorry.
Je hebt je leidinggevende misschien op haar pik getrapt met je handelwijze rond dit incident. Ff gladstrijken....14 nov '13 - 08:16:57 -
Je hebt een collega bijgestaan, hebt de uren daarvan weggeschreven als zouden ze onder je reguliere werkzaamheden vallen.
Je hebt noch je leidinggevende toestemming gevraagd, noch haar achteraf even gemeld dat je dit hebt gedaan.
die 20 minuten zijn natuurlijk peanuts.. en iedereen snapt dat je niet 8 uur per dag nonstop met je eigen werk bezig bent.. maar soms gaat het over andere zaken.
Zoals posities, en politiek. En dan bevind jij je op de kwetsbare positie van de 2.. en dan is het soms handig om, zeker als de verhoudingen verstoord zijn, iets te doen met stroop ipv azijn.
Formeel heeft ze namelijk gewoon een punt; en als ze nog irritanter wil doen kan ze je beschuldigen van fraude omdat je onrechtmatig hebt weggeschreven.
Nu is dit natuurlijk een symptoom - ik neem aan dat voorafgaand aan dit incident er meer scheef is gegroeid tussen jullie in de achterliggende tijd?
Misschien ff een stapje naar achteren om te kijken naar jullie relatie in t algemeen - als je tenminste een oplossing wilt zoeken om deze relatie te verbeteren...14 nov '13 - 10:34:34 -
quote:
Dit schreef Jacqueline_69
Geen lid van de bond, wel van de or.
Ik heb een gesprek gehad met haar, voorafgaand aan deze melding, dat ging niet over toestemming vragen maar over al dan niet uren inleveren. Ik heb toen aangegeven dat zij, als ze daar behoefte aan heeft, zo veel uren als ze wil mag afschrijven maat dat ik het onzin vind.
is dit je allemaal waard voor 20-30 minuten???? Jee meid choose your battles!!
ik zou een half uur verlof inleveren en klaar.14 nov '13 - 10:47:46 -
Loop even binnen het gaat vaak niet over wie gelijk heeft.
Zeg haar dat je intentie`s goed zijn.
Je wilde een collega helpen.
Hebt verder niet aan het half uurtje gedacht.
Dus jantje Pietje klaasje hoe ga ik dit oplossen ?
Wil best een half uurtje langer blijven.
Dan moet je eens opletten tegen zoveel charme offensief weet ze niet te reageren.18 nov '13 - 19:38:29 -
Jaqueline hoe is het afgelopen ?
4 dec '13 - 11:04:31
Bericht van geest is op 20-11-2013 om 20:21:35 uur verwijderd door Linda. Reden: Bliep |