Hai,
Sinds een klein jaar zit ik door overmatig werken (60+ uren p.w.)
thuis. Reden van het overmatig werken, volgens werkgever was er geen budget voor het samenstellen van een team. Het werd dus van mij verwacht, onbetaald.
Daarnaast 2 puberende kids, huishouden, naja algemeen bekend.
Na een week thuis ben ik in gesprek gegaan met mijn werkgever.
Kreeg ik een onstlag aanzegging. Dit bij een goede staat van dienst, een salarisverhoging 1,5 maand voor mijn uitval, een vast contract en een ziekmelding (tot op heden nog steeda terecht, bepaald door bedrijfsarts en behandelaar).
Werkgever had niet eens de intentie om mij te laten re-integreren.
Na maanden touwtrekken met advocaten en mediation, heeft werkgever toegegeven fout te zijn en ben ik afgelopen maart gestart met de re-integratie.
Nou, het treiteren (zo ervaar ik het) is begonnen.
Zo werk ik op eigen houtje, volg de afspraken niet, gedrag os slecht, ze hebben er geen vertrouwen in dat ik mijn functie (hoofd financieen) niet aankan en nou is er ineens sprake van een reorganisatie. Mijn functie zou ineens niet meer bestaan (terwijl mijn plaatsvervanger er volop mee bezig is).
De BA heeft duidelijk aangegeven, net als het Plan van Aanpak, dat ik re-integreer naar mijn eigen functie. En dus opbouwende taken dien te krijgen in lijn van die functie.
Ze laten me tafel dekken (voor de lunch) archiveren en office spullen opruimen (verhuisdozen uitpakken).
Heb al meermalen aangegeven dat ik werk wil in lijn van mijn functie maar dat krijg ik niet.
Vandaag een gesprek gehad en....ze laten me re-integreren om de integratie zelf, zodat ze bij volledig herstel van me af kunnen.
Ik overweeg zelf het UWV en mijn advocaat (maar weer) in te schakelen (heb zelf alles zwart op wit, werkgever heeft nergens feitelijke antwoorden op of ontwijkt mijn vraagstellingen)
Ik doe wat mijn werkgever vraagt qua werk, en werk overal netjes aan mee om z.s.m. weer volledig te kunnen werken maar deze situatie helpt totaal niet.
Iemand advies?
Re-integreren naar ontslag
Onderwerp van MDE1507
BEHEERD DOOR:
-
7 mei '18 - 18:00:16
-
7 mei '18 - 18:03:35
-
7 mei '18 - 18:07:58
-
7 mei '18 - 18:18:52
-
7 mei '18 - 18:23:04
-
Ik heb een soortgelijke situatie aan de hand gehad. Ziek geworden, een werkgever die me daarop eruit wilde hebben (vast contract) met een slappe afkoopsom en omdat ik die weigerde, een re?ntegratietraject wat nergens op sloeg, maar wat ze moesten in de hoop dat ik mij weer beter zou melden. En, mijn functie die vervolgens niet meer zou bestaan.
Mijn tip: Leg alles vast via mail. Ik stuurde mijn directeur (degene die mijn leidinggevende zou moeten zijn) wekelijks een mailtje wat ik die week gedaan had, welke vragen ik had en vooral dat jullie de afspraak hadden dat je functiegericht werk zou gaan doen en wanneer je daar mee kunt starten. Ik kreeg steevast geen of v??l te laat antwoord (participatie van de werkgever bewijsbaar belabberd) en ik kon laten zien dat ik mijn best deed en meedacht. Daarnaast, als je die hebt, schakel de rechtsbijstandsverzekering nu al in. Hoe vroeger in het traject aanwezig, des te beter kunnen ze adviseren. Als je lid bent van een vakbond dan is dat ook een optie.
Tenslotte, als het traject je alleen maar kost en niets brengt, het bespreken met de arbo-arts, je daarna opnieuw ziekmelden omdat je je niet welkom voelt en dit een dusdanige hoge druk met zich meebrengt dat jouw klachten verergeren. Dat dat de bedoeling niet kan zijn. Mijn arbo-arts heeft mij daarna situationeel arbeidsongeschikt verklaard. Ik hoefde niet meer terug naar deze werkgever en kreeg de tijd om te herstellen. Bovendien was mijn werkgever ook verplicht om mij re?ntegratie buiten de werkgever aan te bieden. Ik kreeg te maken met een re?ntegratietraject via Randstad (wat een aanfluiting was, maar dat ter zijde).
Kort door de bocht: een aantal rechtszaken later waarin mijn werkgever probeerde aan te tonen dat ik niet meewerkte en ik door mijn vastlegging alles kon weerleggen en hen juist als tegenwerkende partij kon aanwijzen, ben ik er met een hele dikke vette afkoopsom vanaf gekomen. Het was zwaar, maar het was het waard om voor mezelf te vechten. Dat heeft veel meer tegen de burn-out geholpen dan die hele nep-reintegratie
7 mei '18 - 19:17:37 -
7 mei '18 - 20:30:26
-
Dank jullie. Ik probeer er het beste van te maken.
De bedrijfsarts staat achter me en is ook van mening dat ik overal aan meegewerkt heb en mee werk. De arts heeft afgelopen week maar in zijn rapport gezet mijn (re-integratie) uren niet verder op te hogen zolang werkgever niet mee werkt.
Werkgever blijft maar komen met allerlei smoezen of niet feitelijke argumenten om me mijn taken niet terug te geven.
Ben er inmiddels achter dat er meerdere werknemers zijn weg gegaan omdat werkgever van alles belooft maar niets nakomt.
Ik probeer er, ook in samenspraak met de BA, boven te blijven staan maar is mega lastig gezien ik nog herstellend ben...
Wil af en toe echt de handdoek in de ring gooien maar weet dat ik daar mijn glazen mee ingooi.
Geen lid van een bond, geen CAO, en rechtsbijstand wil niet helpen omdat het een "al bestaande/lopende zaak" is in hun optiek (lang leve verzekerd zijn).
Heb gelukkig een goede avocaat maar das best duur
.
7 mei '18 - 23:23:12 -
7 mei '18 - 23:30:58
-
Het leest trouwens als dezelfde werkgever als de mijne. Het verschil is alleen dat mijn rechtsbijstand het wel heeft opgepakt. Mogen ze echt weigeren volgens de polisvoorwaarden?
7 mei '18 - 23:34:23 -
8 mei '18 - 00:49:44
-
Ik zou zeggen alsnog lid worden van de bond.
Geldt idd NIET voor deze lopende zaak, maar kan voor de toekomst wel van pas komen.
Het is betaalbaar en bij sommige bonden zijn kinderen tot 27 ook meeverzekerd( rechtsbijstand zit er dan bij in) geldt dan ook voor uitwonende kinderen tot 27.
Heel veel succes en sterkte
8 mei '18 - 06:51:12
